Trondheim here we come!

Dag 2 van de kustroute. Deze bracht ons van Levang naar Flakk (was de bedoeling...)
Maar de rode madam had er weer geen zin in. Ze had de hele nacht alleen gestaan op een vlak (!) stukje van de camping...anders heeft ze de neiging om te vallen. En met de regen & de wind vond ze dat blijkbaar niet erg leuk, dus protesteerde ze weer eens.
Gelukkig wilde Wouter haar even 'aanslingeren' en konden we alsnog op pad.

Door dat geintje nu wel enigszins met "haast", want we wilden de eerste ferry van vandaag om 10:45 uur halen. Dat is gelukt! Met heerlijke regenbuien, loslopende schapen en een saai landschap wel te verstaan.
Maar nu hadden we tijd om even koffie te drinken bij de noordelijkste koffiebranderij. Heerlijk! Meteen een souvenir meegenomen in de vorm van 250 gram koffiebonen. Past nog net in de koffer. Vervolgens moesten we écht haasten om ferry nummer 2 van vandaag te halen! Of daarna bijna 2 uur wachten (waarschijnlijk in de regen). De aardige dames van de branderij wisten ons te vertellen dat er geen politie was op dit eiland, dus de grote gok maar genomen! En de ferry opnieuw gehaald :-)

Opnieuw reden we door een stuk saaier landschap dan de afgelopen dagen. Wat kan een mens toch snel verwend raken! Gelukkig werd het na de derde ferry van de dag wel weer echt mooi! Op naar de camping dus. Eenmaal daar aangekomen bleek het niet veel te zijn. Doorgereden en toen maar op zoek naar iets beters...dat lukte uiteindelijk in Namsos. Een camping naast het vliegveld. Tja, en als vlieger(s) wil je natuurlijk een hutje met uitzicht op de landingsbaan. Daar hebben we specifiek om moeten vragen en de beste man maar met vraagtekens boven z'n hoofd laten zitten...dit zou hij toch niet begrijpen.

's Avonds de laatste vlucht nog net uit kunnen zwaaien. Rennen naar het hek als een stel vliegtuigspotters! En er werd terug gezwaaid vanuit de dash-8.

Dag 3 van de kustroute bracht ons op vrijdag uiteindelijk in Trondheim. Vanwege de zeer slechte weersvoorspelling hebben we de avond ervoor een hotel gezocht op internet. Even de luxepoes uithangen...en gek genoeg betaal je niet eens heel veel meer dan voor een hutje! Dit keer is het ontbijt dan inclusief, hoef je niet binnen 4 minuten te douchen en ruikt de kamer niet muf :-)

Maar ook vandaag een klein oponthoud. Alle bagage op de motor gesjord. Jas dicht, helm op, handschoenen aan. Opstappen en een muziekje opzetten...Wouter bleef nog naast z'n motor staan?!? "Uhm...schat? Wat is er?", vroeg ik. "Ik ben mijn telefoon kwijt", was zijn antwoord. Oookeeejjj...Ik had hem voor het laatst op de buddyseat zien liggen. Alle zakken nogmaals controleren, binnen kijken, toch niet toevallig in de topkoffer of tanktops gestopt? Nee....hij lag heerlijk vast onder de zorgvuldig vastgemaakte rol! Alles 'even' losmaken en opnieuw vastmaken en daar gingen we dan!

De weg vandaag was saai. Tussen de weilanden en dorpen door. De ruige bergen met sneeuw zijn ingeruild voor groene heuvels met donkere wolken daarboven. Nadat we net voor Steinkjer de 17 hebben afgereden (leuke mijlpaal) gingen we in colonne tot aan Trondheim verder over de E6. In dat opzicht is de kustroute toch wel weer mooi, maar ik denk dat ik mijn (in de praktijk toch al snel gevormde) mening iets bij moet stellen. Ja, de kustweg is mooi. Hier en daar wat saai, maar wel lekker rustig rijden. Hier en daar ook spectaculair! Blij dat we hem uiteindelijk wel gereden hebben! Alleen voor mensen die hem nog willen gaan rijden: laat het even weten...dan wijzen wij de mooie stukken aan op de kaart die je niet mag missen! De rest lekker overslaan ;-)

Bij aankomst in het hotel even opgefrist en de stad in gegaan. Heerlijk 5 gangen diner genoten met een goed smakend glas bier van de tap. De credit card laten roken en na een wandeling door het centrum terug richting hotel gegaan.
Nu zit de was in de wasmachine (gratis service! hoe fijn! ) en kan ik weer een update op het world wide web plaatsen. Nog een week te gaan en dan zijn we thuis! De motoren krijgen dan een goede was- en poetsbeurt, want ondanks wat haperingen (van Fazers kant) doen ze het beide verder prima! Alleen zijn ze bijna niet meer te herkennen, zo smerig grijs!